Mały ubytek, duży problem
Czasem wyczuwamy językiem ubytki w naszym uzębieniu. Z jednej strony mały ból i brak innych utrudnień sprawiają, że jesteśmy w stanie zignorować małą dziurkę w zębie, ale z drugiej strony trzeba mieć świadomość, że może to być początek poważniejszych kłopotów. Nie ignorujmy więc tego problemu i jak najszybciej umówmy się na wizytę u dentysty.
Specjalistyczna wiedza pozwoli profesjonaliście dokładnie ustalić uszkodzone miejsca ? także te, o których nie mamy jeszcze pojęcia ? i podjąć skuteczne działania w celu ich zażegnania. Wystarczy jedna lub ewentualnie dwie, trzy wizyty, aby pozbyć się widma poszerzającego zepsucia zębów.
Sam zabieg plombowania nie będzie czymś, co zada nam wyjątkowo dużo bólu lub utrudni życie na jakiś okres. Coraz lepsze technologie i fachowość przekładają się na płynność przy wykonywaniu i wygodę klienta. Nie mamy się czego obawiać odwiedzając dentystę w celu załatania luk w naszym uzębieniu. Wystarczy jedynie wygospodarować nieco czasu.
Czy zęby psuja się "od powietrza"?
Wszyscy wiedzą, że o zęby trzeba dbać. Ale co jeśli mimo wszelkich zabiegów, nasze zęby nadal się psują? Cóż - jednym z najbardziej istotnych czynników powstawania próchnicy jest podatność zębów.
Na to niestety wpływu żadnego już nie mamy. Jeżeli rygor higieniczny oraz dietetyczny (ograniczanie węglowodanów) nie wystarczają, to taki już urok (wątpliwy) naszych zębów. Po prostu trzeba się z tym pogodzić i regularnie chodzić do dentysty. Warto jednak pamiętać, że zaniedbanie może znacznie pogorszyć problem. Jeżeli nie mamy szczęścia do mocnych zębów, bo w genetycznym losowaniu nam nie przypadły, to warto dołożyć wszelkich starań by problem zniwelować.
definicja próchnicy
bakteryjna choroba zakaźna tkanek twardych zęba objawiająca się demineralizacją substancji nieorganicznych i następnie proteolizą substancji organicznych z powodu działania kwasów wytworzonych przez bakterie w płytce nazębnej w wyniku metabolizmu cukrów pochodzenia zewnątrz- i wewnątrzustrojowego.
Głównymi bakteriami odpowiedzialnymi za rozwój próchnicy są L. acidophilus oraz paciorkowce, a z nich najważniejsze to Streptococcus mutans. Inne próchnicotwórcze bakterie to: S. salivarius, S. mitis, S. sanguinis, S. faecalis. Bakterie te są zdolne do zainicjowania procesu próchnicowego, poprzez wytwarzanie kwasów w wyniku metabolizowania cukrów (głównie kwas mlekowy). Zakwaszone środowisko (pH poniżej 5,5) sprzyja demineralizacji szkliwa.
Ponadto bakterie te uczestniczą w powstawaniu płytki nazębnej. Stanowi ona doskonałe środowisko dla rozwoju bakterii pierwotnie tlenowych, a z czasem względnie beztlenowych.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Pr%C3%B3chnica_z%C4%99b%C3%B3w